Jongeren kennen inmiddels niet meer anders. Wat voor hen Pasen betekent? Paaspop natuurlijk. Of Pasen nu vroeg valt in maart of laat in april, het driedaags popfestival in het dorp ís er. Voor de liefhebbers in de regio staat Paaspop bekend als de opening van het festivalseizoen. Eigenlijk is het een toevalstreffer dat in 1980 Paaspop wordt geboren. Een jaar eerder treedt de groep Teaser op in een tent die Jong Nederland naast clubgebouw De Waareise heeft gezet in het kader van een jongerenweekend. Zonder veel reclame loopt de tent vol met popliefhebbers. Dit smaakt naar meer en op initiatief van leiders van Jong Nederland wordt een eerste popfestival met Pasen georganiseerd. Toon Waalderbos (voorzitter Jong Nederland), Ton Peters, Martin Hummelink, Jos Rouwhorst en Jos Kolkman zijn de initiatiefnemers. Cilia Stortelder neemt al snel de plaats van Jos Rouwhorst over in het stichtingsbestuur. Het vijftal zal jarenlang de motor van Paaspop vormen. Achteraf lijkt het vreemd dat niemand eerder op het idee komt om de duizenden bezoekers van het traditionele paasvuur in Zieuwent iets extra’s te bieden. Voor al die bezoekers is er tot 1980 eigenlijk niets méér te beleven dan een brandende boeskenmiete met als hoogtepunt het moment dat de hoogopgetaste stapel omvalt. Kinderen vermaken zich met vonkjes vangen op zakdoeken of oude lappen. Ouders en grootouders zijn druk om hun kroost in de schemering in de gaten te houden. Opgeschoten jongeren ouwehoeren, jonge stelletjes zwerven verliefd op enige afstand van de brandende houtstapel, de bouwers van de miete en de vrijgezellen zoeken het café op om later in de avond een poging te doen het vuur uit te pissen. Sommigen nemen voor dat moment een krat bier mee of een fles sterke drank. Velen kijken slechts een uurtje en zijn vertrokken. Jos Kolkman ziet alleen wat er over is van het vuur, want te druk met Paaspop zelf, artiesten, managers, roadies enzovoorts. Bij het ochtendgloren fietst hij naar de smeulende resten om na een zinderende avond toch nog even een glimp op te vangen van het paasvuur en rolt een sjekkie. "In het ochtendgloren staar ik tevreden naar dat wat nog rest van het vuur en mijn gedachten zijn bij de geweldige paarse gloed die veroorzaakt wordt door een combinatie van opkomende zon en vuur. In dit prachtige tafereel ontwaar ik echter nog iets vurigs. Ik sta rustig van mijn sjekkie te genieten en zie tot mijn verbazing ineens in de mix van paarse gloed en ochtendnevel twee ritmisch op en neer bewegende witte billen mijn gezichtsveld binnenkomen. Ik ben blijkbaar niet alleen. Na enige tijd ontdekt het minnende stel mijn aanwezigheid en ik ontdek dat ik ze ken en weet dat ze niet bij elkaar horen. Ik stap op de fiets, rij verder de ochtend in en denk: wat is vuur toch mooi!" 

Pasen 1980 

Een gezelligheidsfestival van en voor mensen uit Zieuwent en omgeving. Mono Man en White Honey lokken het publiek op paaszaterdag naar de bescheiden tent naast clubgebouw De Waareise van Jong Neder-land. Met driehonderd bezoekers is de tent uitverkocht. Het clubgebouw doet dienst als ontvangst- en kleedruimte voor de artiesten. Een dertigtal vrijwilligers, hoofdzakelijk groepsleiders van Jong Nederland, zorgt ervoor dat alles gesmeerd loopt. Van tap tot toilet, van entree tot bewaking. De sfeer in en buiten de tent is gemoedelijk. De bewakers buiten de tent blijven uiterst beheerst als een jongen wordt betrapt op het losmaken van de touwen van de tent. De jongen in kwestie wordt ter afkoeling op subtiele wijze in een grote plas water naast de tent geduwd, waarna hij druipend en wel de opdracht krijgt om de touwen weer vast te maken. Als zijn gedwongen klusje geklaard is, krijgt hij een stevig schouderklopje mee en de bewaker voor de ingang sommeert hem: "En no weer naor binnen!" Vijf plaatselijke verenigingen verzorgen het eerste gratis koffieconcert op tweede paasdag. Het concert is bedoeld als goedmakertje voor drie avonden herrie in het dorp. Oud en jong uit Zieuwent komen massaal opdraven en genieten. Het lijkt een ouderwets gezellige kermismiddag met als hoogtepunt de presentatie van het Zieuwentse volkslied: ‘k Bun zo bli-j dat Zöwent besteet’. Na het ontsteken van het paasvuur zet Jolly Good Company de tent op zijn kop en wordt de kreet ‘kumpenie kumpewal’ geboren. Company komt twee keer terug voor een toegift. Flake en Funkenstein sluiten het driedaagse festival op maandagavond af. Niemand die dan nog twijfelt: 

De eerste vijftien jaar kan Paaspop volstaan met één podium, het publiek is tevreden met een hoofdact en een voorprogramma. Niemand stoort zich aan een half uur pauze om de bands te wisselen. Een paar jaar werkt men met twee podia, zodat er geen pauzes meer zijn tussen de optredens. "We programmeren heel breed. Van pop tot punk, van blues tot ska en van nederpop tot metal. Het publiek moet geboeid worden, dat zie ik de laatste jaren steeds meer in. Men wil zappen, ook bij ons in de tent. Even hier een bandje bekijken, daar een biertje meepakken, hier wat näölen, daor wat drammen en vervolgens naar het volgende bandje. In de provincie wil men rocken en feesten. Het publiek hier ziet en hoort liever groepen als Band Zonder Banaan en Kane, dan de intellectuele, gekunstelde, muzikale shit van Solex". Paaspop groeit uit tot een muzikaal fenomeen. Op drie podia spelen negen bands per avond! Elk podium heeft zijn eigen feestje. Tweede paasdag kent sinds 1999 alleen nog het middagconcert. De derde avond is geschrapt. De avond wordt namelijk slecht bezocht dus er wordt dik verlies op geleden. Dit ondanks het programmeren van bekende acts. Het verdwijnen van de paasvakantie van scholen werkt ook niet mee. Een andere oorzaak is het doorslaande succes van het maandagmiddagprogramma, dat voor veel bezoekers uitloopt op een waar volksfeest. Nóg een avond is voor velen te veel van het goede. Dit blijkt ook wel uit de ervaringen die Def P van de Osdorp Posse heeft opgetekend in zijn boek 10 jaar Osdorp Posse. Zij treden dan voor de tweede keer op in Zieuwent op tweede paasdag ’s avonds. “De volgende dag, op 31 maart, hadden we weer een Paaspopfestival, maar dit keer in Zieuwent. Als je nou denkt dat er in het Zuiden flink gezopen wordt, moet je voor de lol eens naar de Achterhoek gaan! Daar kunnen ze er ook wat van en dat wisten we nog van de vorige keer. Toen we het beruchte Zieuwent binnen kwamen, zwalkten de dronken gasten alweer over de weg en sloegen onverstaanbare taal uit. Voor ons speelde de Band Zonder Banaan. Dit is een soort feestband met humor die zo platvloers is, dat wij er vreselijk om moesten lachen. De ideale show voor dronken boeren en gestoorde stadsmensen. We zaten backstage al met ze te praten en het was erg gezellig. Je kunt wel raden dat zo’n band het Zieuwentse publiek helemaal plat kreeg, dus wij mochten het met de restanten doen. De helft van het dorp was al naar de kloten, dus het was niet eens zo druk in die hele grote tent. Robin kwam op het laatste moment op het idee om onze show daarom naar een wat kleinere tent te verhuizen en dit bracht natuurlijk het nodige gezeur met zich mee. Uiteindelijk kreeg hij toch zijn zin en dat pakte toch wel goed uit. Het was inderdaad veel gezelliger als dat we het in die grote tent ooit hadden kunnen maken. Het was dus een goede keus en een goed optreden. Er was ook genoeg drank, dus we zaten weer aardig op hetzelfde niveau als ons publiek. Dit is toch wel even een essentieel onderdeel van het artiestenvak dat jullie niet moeten onderschatten!” 

Het bescheiden koffieconcert op tweede paasdag is in de loop der jaren uitgegroeid tot een grote, feestelijke afsluiting van het drukke paaspopweekend. Voor iedereen in Zieuwent en verre omgeving staat deze altijd uitverkochte middag garant voor een groot feest. 

"Wat begon als een koffieconcert, bedoeld als goedmakertje voor drie dagen herrie in het dorp, is uitgegroeid tot een feest met landelijk bekende artiesten als Corry Konings, Marco Borsato en Jan Smit en zo'n megafeest betekent natuurlijk veel publiek en recette. Dus financieel is zoiets zeker niet verkeerd. Vroeger liepen de moeders met buggy’s tussen de lange tafels door naar voren om een dansje te maken. Buggy an de kante en dansen maor. Nu is er op diezelfde maandagmiddag geen doorkomen meer aan. Laat staan met kinderen. De maandag kunnen én willen we dus ook absoluut niet missen. We houden het hier gezellig, we willen het kunnen overzien en dat kunnen we nu nog. We willen niet dansen naar de pijpen van Mojo die gaat zeggen welke groepen moeten optreden. We willen eigen baas blijven. Dat betekent ook het buiten de deur houden van sponsors. In Zieuwent geen Rabo-podium of Grolsch-plein.” In plaats daarvan sponsort Stichting Paaspop activiteiten en verenigingen in Zieuwent zelf: de ouderen van de KBO, de basisschool en de peuterspeelzaal. Als de Werenfrieduskerk in 1999 honderd jaar bestaat schenkt Paaspop 40.000 gulden aan de kerk voor restauratie van de veertien kruiswegstaties. Eerder heeft Paaspop een fikse tegenvaller gekend: in 1995 wordt de razend populaire houseband 2Unlimited gecontracteerd voor 33.000 gulden. De duurste band, op dat moment, ooit naar Paaspop gehaald. Er komen echter slechts 800 bezoekers af op deze vaderlandse wereldact. “Onbegrijpelijk”, zegt het management, “we verkopen overal uit”. Maar niet in Zieuwent dus. 

De jonge garde komt in 2003 met het idee van de ‘Slag om Paaspop’. In een paar voorrondes vanaf november strijden regionale bands om Paaspop te mogen openen. Het blijkt een succesformule. De voorrondes worden druk bezocht en de jonge bands lokken een nieuw publiek al vroeg in de avond naar het festival. 

Regels, voorschriften, controles en groei hebben het organiseren van Paaspop veranderd. Met name door de rampen in Enschede en Volendam werd het vertrouwde festivalterrein te klein bevonden door diverse overheden, met als gevolg een verplaatsing van de Waareise naar de Rouwhorsterdijk. Het huidige bestuur bestaande uit Cilia Stortelder (voorzitster), Sylvia Winkel (secretaresse), Ton Peters (penningmeester), Jos Kolkman (programmeur), Tom Waalderbos (technische zaken), Thorsten Beerten (logistiek) en Suze Peters (vrijwilligers), is erg blij met deze locatie en denkt hier nog jaren vooruit te kunnen. Maar dat kan natuurlijk alleen, omdat de stichting kan rekenen op een grote groep enthousiaste vrijwilligers. De enige beloning die ze krijgen is ook een leuk weekend en een buitensporig vrijwilligersfeest. Zij zorgen ervoor dat alles loopt zoals het moet lopen. Een ieder doet wat hem of haar het beste past. Daar wordt in de planning rekening mee gehouden. Bij de entree b.v. zitten nogal eens jonge moeders, omdat deze rond middernacht sluit en er daarna nog prima borstvoeding gegeven kan worden…… 

1980, eerste Paaspop in Zieuwent, tent met 1 podium voor maximaal 300 bezoekers, drie avonden met twee bands per avond, koffieconcert met plaatselijke verenigingen, 25 vrijwilligers, 750 bezoekers en Fl. 3509,00 budget voor de programmering zorgen voor een omzet van Fl. 24.812,06. 

27e Paaspop van Zieuwent, tent met drie podia voor maximaal 3000 bezoekers, twee avonden met negen bands per avond, koffieconcert met landelijk bekende artiesten, ruim 100 vrijwilligers, 7500 bezoekers en € 100.000 budget voor de programmering zorgen voor een omzet van € 250.000 

MKZ 

De tenten zijn opgebouwd, de voorverkoop loopt als een trein. Er zijn een week voor Pasen 2001 al 7000 toegangskaarten verkocht. Dan meldt burgemeester Van Rijckevorsel van Lichtenvoorde een paar dagen voor Paaspop, dat de vergunning voor het festival wordt ingetrokken. Reden: de mond- en klauwzeercrisis, de mkz. Het volgens velen beste programma in de historie van Paaspop, met onder andere Krezip, Racoon, Ilse DeLange en Kane, wordt afgeblazen. Reden van afgelasting is volgens de overheid het gevaar, dat het virus zich verder zal verspreiden door de bezoekers van Paaspop. Nota bene mogen de Radstake en CityLido hun deuren wél openen, tot grote woede van het bestuur. Extra wrang is, dat de mensen wél hun reeds gekochte kaarten in Zieuwent mogen komen inwisselen. Een ludieke protestactie is het gevolg. In ’t Witte Paard, waar de kaarten ingeruild kunnen worden, staat een ‘doodskist’ met daarop een bloemstuk. Op het lint staat: vroegtijdig van ons ontnomen, na een ongelijke strijd… De organisatie blijft zitten met een fikse financiële strop. Ondanks het feit dat men het festival goed heeft verzekerd, zijn er toch al veel kosten gemaakt, waar geen inkomsten tegenover staan. De stichting moet weer vrijwel vanaf nul beginnen. 

1985 Herman Brood. Paaszaterdagavond tegen acht uur. Manager Koos van Dijk van Herman Brood belt. Ze zijn met de band onderweg en al bij Doetinchem. Herman is echter de spuiten voor ‘de suiker’ en Kukident voor zijn gebit vergeten. Zonder die spullen kan hij niet optreden. Via de huisarts wordt een zak vol spuiten geregeld en via een dienstdoende arts in Aalten de gevraagde Kukident. Het gezelschap arriveert bij de festivaltent bij De Waareise. Brood rolt uit de auto, dronken of stoned, niemand weet het. Na een paar spuiten is Herman toch weer het mannetje en vraagt om een blondine die hem kan bevredigen. Die is er niet! Dat staat niet in het contract. Als Brood ’s avonds moet optreden is hij spoorloos. Gekreun klinkt uit het ballenhok, naast de kleedruimte. Herman heeft zijn blondine gevonden en geeft later die avond een spetterend optreden. 

1987 Uriah Heep. Paaszaterdagavond. De vermaarde rockgroep bezoekt na drie optredens in Duitsland Zieuwent. De hoofdact zorgt in die tijd voor de geluidsinstallatie die ook door het voorprogramma wordt gebruikt. De tourmanager vraagt Jos Kolkman in de pauze voor het optreden van Uriah Heep alvast af te rekenen. Hij ziet daar geen probleem in en betaalt. Vervolgens trekt de meereizende crew de stekker er uit: het geluid gaat uit en het licht op zwart. Zij willen eerst geld zien: ze zijn al vier dagen op pad met de band en hebben nog steeds geen cent ontvangen. De beresterke gitarist drukt de programmeur vast tegen de muur en er volgt dreigende taal. Na een kleine schermutseling erkent de manager dan toch geld te hebben gekregen en er wordt gespeeld. 

In hetzelfde jaar A Case of Tomatoes & Catch-up Band. Paaszondag. De meiden van de band hebben nog nooit koeien van dichtbij gezien. Laat staan geaaid. Ze zijn welkom bij de buurman van Paaspop, Jan Nijenhuis. Ze kijken hier hun ogen uit en duiken de melkstal in tijdens het melken van de koeien. Onvergetelijk, zeggen ze na hun optreden en dan doelen ze op hun ervaring op boerderij Nijenhuis. 

1995 Marco Borsato. Paasmaandag ’s middags. Borsato heeft geen flauw idee waar hij moet zijn, als hij Zieuwent binnenrijdt. Het is uitgestorven, het regent, en er is niemand maar dan ook werkelijk niemand op straat. Borsato die dan net met ‘Dromen zijn bedrog’ op nummer 1 in de hitparade staat, voelt zich zichtbaar ongemakkelijk. Wat komt hij hier in dit dorp in vredesnaam doen? In de kleedruimte is hij slechts met moeite te overtuigen om op te treden. “Maak je maar geen zorgen” verzekert men hem, “Er zijn meer mensen in de tent dan in het hele dorp wonen.” Zijn sombere stemming verandert pas als hij het podium van de Paaspoptent opkomt, bomvol met een dolenthousiast publiek. 

1998 Anouk. Paaszondagavond. De aankomende ster treedt op voor 5000 gulden plus een zeer uitgebreide catering-rider. Ze komt rechtstreeks van het popfestival in Schijndel, Brabant, waar ze een uiterst geslaagd optreden heeft gegeven. Ze is euforisch. In die stemming krijgt ze ook Zieuwent aan haar voeten. Na een fantastisch optreden stort ze zich uitgelaten op de sterke drank en op haar buffet. Een paar hapjes, de rest van het buffet wordt gebruikt voor een uitbundige food-fighting. Het wordt een slagveld. Zwalkend verlaat ze de kleedkamers, zoent de organisatoren en dankt iedereen duizend maal. Vervolgens kruipt ze zwaar beschonken in de auto, naast Edwin Jansen, haar manager en echtgenoot. Deze plaatst nog snel een emmer tussen haar benen, waarna ze al kotsend Zieuwent verlaat. 

2002 Di-rect. Paaszondagmiddag. De jongens van Di-rect zijn vroeg en gaan daarom een kijkje nemen bij het Paasvuur dat net ontstoken is. Met krijsende en flauwvallende meiden krijgen ze pas ’s avonds laat te maken. Nog uren na het optreden hangen gillende fans aan de hekken bij de backstage-ingang om ook maar een glimp van hun idolen op te vangen. De jongens van Di-rect geven uiteindelijk gehoor aan de roep om handtekeningen en omhelzingen. Door de spijlen van het hek plaatsen zij met watervaste stiften hun handtekening op blote buiken en borsten. Sommige borsten zijn nog te klein om er alle namen op kwijt te kunnen. Voor de Paaspoporganisatoren is deze categorie fans een nieuw fenomeen. De band verbaast zich over de gemoedelijkheid en de ontspannen sfeer. Ze komen nog drie keer terug in de volgende vier jaren. Hun eisen zijn bescheiden: naast hun gage willen ze elke keer wel graag een poster van Paaspop Zieuwent. 

2003 Krezip. In 2000 wordt Krezip geboekt, maar een paar uur voor het geplande optreden wordt er afgebeld in verband met ziekte. Er wordt haastig geschoven in de programmering en One in a Million wordt gebeld om het gat te vullen. Die band reist zo snel mogelijk vanuit het zuiden naar Zieuwent. Ondertussen regelt de organisatie vanuit een plaatselijke oefenruimte de nodige instrumenten en versterkers. De heren kunnen zo van uit het busje het podium op. In 2001 is Krezip onderdeel van de sterke programmering die in zijn geheel in verband met de mkz-crisis wordt afgelast. Het jaar daarop zijn ze niet beschikbaar, maar in 2003 lukt het eindelijk om de band, na drie keer geboekt te zijn geweest, op het podium te krijgen. 

In 2006 Dropkick Murphys. Paaszaterdag. De band komt rechtstreeks uit Boston (VS) en is vroeg in Zieuwent voor het eerste optreden in het kader van een Europese toer. Het eerste wat de bandleden vragen is waar ze ‘grass’ kunnen kopen. Niet in Zieuwent dus. De dochter van één van de organisatoren gaat met de bandleden naar Doetinchem om inkopen te doen. Het spul is veel sterker dan de jongens gewend zijn. Met ook nog een flinke spetter drank op staan ze als afsluitende band op het podium. Helemaal strak van drank en drugs maken ze er een onvergetelijk optreden van. Al moet de band het even zonder doedelzakspeler doen. Deze verdwijnt als een speer achter het podium, kotst zich helemaal leeg en springt als herboren weer op de planken. “Strong stuff,” verzuchten de bandleden na het optreden.