OMSCHRIJVING

In 1994 vindt het eerste lustrum, tevens het laatste motortreffen, plaats. Anekdote: al enige tijd heerst er in Lichtenvoorde een sportieve strijd tussen twee lokale rivaliserende motorclubs: Motor Club Hertog Jan en de T.M.C. Dat staat voor Technische Motor Club. Emiel Lichtenberg en René Tijdink hebben namens de TMC een aantal dagen voor het motortreffen een kleurwedstrijd uitgedacht voor een aantal leden van de Hertog Jan Club. Diegene die de kleurplaat het mooist heeft ingekleurd staat een leuke verassing te wachten. Er worden zowel kleurplaten als kleurpotloden door brievenbussen gestouwd en dus kunnen de stoere mannen aan het werk. Een paar dagen later is het zover. De T.M.C. bezoekt het motortreffen op De Schans en daar worden ze geconfronteerd met een speciaal voor hen ingerichte, versierde fietsparkeerplaats! En dat op een motortreffen waar het doorsnee vervoermiddel Harley Davidson heet! Dat is effe slikken maar het geintje wordt wel gewaardeerd, want ook de T.M.C. heeft nog een ijzer in het vuur. De leden van T.M.C gaan het terrein op en al gauw richting de tent waar een hardrockband probeert muziek te maken. In de pauze is het dan zover. Jan Doppen, spreekstalmeester namens de T.M.C. gaat het podium op en maakt aan het honderdenkoppige motorpubliek de uitslag bekend van de… jawel: kleurplaatwedstrijd. Tussen het publiek van de ruige hardrockers zijn de meeste Hertog Jan-leden aanwezig en horen van Jan Doppen dat de wedstrijd uiteindelijk is gewonnen door Tone Huinink. Hij bleef het mooiste tussen de lijntjes en gebruikte ook nog eens de prachtigste kleurencombinaties. De prijs, een fust Grolsch, wordt echter niet door Tone zelf opgehaald maar door Marco Lankveld. Het enige lid van Hertog Jan dat nog in de tent stond. De rest was hem al gepeerd. Een prijs ophalen van een kleurplatenwedstrijd op een motortreffen? Ten overstaan van honderden ruige motorrijders? Aju!