In hun hoogtijdagen spelen ze wel 200 keer per jaar, naast hun gewone werk of baan. Dieptepunt is het overlijden van Jopie Kolkman (drummer) als gevolg van een eenzijdig auto-ongeluk. Hoogtepunten zijn er vele, m.n. de radio-optredens bij de KRO in de programma’s ‘Jeugd en Ritme’ en ‘van 12 tot 2’.

Twee zzp-ers uit de montage en drie oudgedienden kruipen rond de eeuwwisseling in de Eurostudio op ’t Hof. Ze komen eruit met een nieuw fenomeen: montagerock. Geen muziek voor mietjes maar stevige gitaarrockcovers op hoog volume, die op geen enkele bouwplaats misstaan.

Our Limited Corporation, afgekort OLC, is de oorspronkelijke naam van deze band, die aan de vooravond van de flower power is opgericht. Die naam doet echter teveel denken aan een biljartfabriek waarop gekozen wordt voor L.O.C. ofwel The Loc. Op zeer eenvoudige versterking worden nummers van Stones, Beatles, Animals en Yardbirds gespeeld. Zanger Joop Tenten blijkt een grote fan van zijn idool Mick Jagger.

Achterhoekse band die met haar combinatie van rock & roll, hoempa en dialect een jarenlange succesformule in handen heeft. De groep begint in 1974 onder de naam Pudding en bestaat dan uit zanger Bennie Jolink (Buizen Beernd), gitaristen Jan Kolkman (Ketsen Jan) en Ferdi Joly (Frederik Puntdroad), bassist Wim van Dijk en drummer Jan Manschot, alias Brekken Jan Schampschot. Als muzikaal uitgangspunt kiest men de pure rock & roll van Chuck Berry en Little Richard; de teksten worden in de streektaal gezongen en gaan onveranderlijk over daldeejen, de Achterhoekse term voor gein trappen.

Over Puddingh is eigenlijk wel een heel boek te schrijven. De Flower Power beleeft zijn hoogtijdagen in het oprichtingsjaar. De band speelt in die tijd al landelijk(!) en de Puddinghgeschiedenis wemelt van hoogtepunten, incidenten en anekdotes. Na een session in het Pickgebouw aan de Patronaatstraat wordt Puddingh geboren. De groep is meteen al fanatiek bezig met eigen werk. Daarnaast worden nummers gespeeld van Cream, Lovin’ Spoonful, John Mayall en Led Zeppelin, maar ook minder heavy werk als Take Five in ellenlange uitvoeringen en de overbekende hit Summertime sieren het Puddingh menu.

Het is begin jaren ’90. MTV Unplugged is zeer populair op teevee. Iedereen lijkt de stekkers uit zijn versterker te trekken en gaat op zijn minst semi-akoestisch verder. Bassist Jan Doppen wordt gebeld door een vriend die bij een groot modemerk werkt. Op de vraag of hij nog ‘zo’n soort MTV band’ kent geeft hij een bevestigend antwoord. Razendsnel worden bevriende muzikanten benaderd en Underplugged is een feit. Twee akoestische gitaren, vier stemmen en een bas.

De eerste drie muzikanten zijn amper 15 jaar en repeteren bij De Driehoek, het café van de familie Heutinck. Voornamelijk covers en dat doen ze zó goed, dat cafébezoekers al gauw een optreden arrangeren. Nog niemand heeft een rijbewijs dus vader Heutinck is de chauffeur. De jongens zijn getalenteerd, bespelen meerdere instrumenten en al gauw wordt de band uitgebreid met gitaristen en blazers. In de volledige bezetting telt Wells Fargo, genoemd naar de postkoeriers in ’t Wilde Westen, maar liefst zes muzikanten.

De meest ambitieuze leden van de concurrerende Lichtenvoordse bands Abraxas en Morpho besluiten in 1976 samen beter te worden. Er wordt twee maanden keihard gerepeteerd in de LTS. Niemand minder dan ‘gigant’ Anton Kolkman komt daar een paar keer langs om bijna ‘lesgevend’ mee te pielen. Dat klikt zó goed, dat hij besluit te blijven. Tot grote trots van de jonge oprichters. Door de veelzijdigheid en het enorme compositietalent van Anton biedt de ‘superband’ opeens alle perspectief.

Het enorme succes van Normaal vergt zijn tol. Irritaties tussen Ben Jolink en Ferdi Joly leiden tot het gedwongen vertrek van de populaire gitarist, die met zijn compositietalent een heel groot aandeel heeft in het succes van de boerenrockers. De klap is groot, maar Ferdi gaat door met datgene waar hij het best in is: het schrijven van pakkende dialectnummers. Spitsvondig, filosoferend, protesterend, vrolijk, ontroerend, nuchter, met humor of moraal. Om die persoonlijke creaties weer op de bühne te kunnen presenteren formeert hij de nieuwe band SSST ofwel: Stichting Spontaan Samen Tekeergaon!

”Watts Goin’ On behoort tot de weinige groepen, die er in geslaagd zijn zeer professionele funk te spelen zonder daarbij in de discosfeer terecht te komen. Dat komt niet in de laatste plaats door de opvallende gitaarpartijen van Peter Harbers, die vaak eerder aan U2 doen denken dan aan disco. Dat feit, gecombineerd met een prima ondergrond van bas, toetsen, drums én de fantastische stem van Betty Bish maakt elk optreden van WGO tot een unieke gebeurtenis!” Dit schrijft programmeur Peter Clement van KRO’s Rocktempel, maart 1983, in het programmaboekje voor de Groepenpresentatie in de Enschedese Veenstra-hallen. Het populaire radioprogramma is in het hele land op zoek naar talent en uiteindelijk komen dan tien uitverkoren groepen met hun beste nummer op de Rocktempel verzamelelpee, die in 1983 wordt uitgebracht. Watts Goin’ On schopt het heel ver: de A- kant van de Rocktempel elpee opent met hun nummer ‘Boy’. Een ereplaats dus.