ROOMSE HERRIE LIVE

Oost Gelre - Twee keer over volle bak en lovende reacties. Roomse Herrie Live 2013 was wederom één groot feest, voorafgegaan door een beatmis in de Bonifatiuskerk in Lichtenvoorde. De kerk was letterlijk tot de nok toe gevuld. Het moest wel heel speciaal zijn wat er stond te gebeuren, en dat was het ook. Een ‘gewone’ respectvolle eucharistieviering met glansrollen voor de Notenkrakers uit Zieuwent, het Jongerenkoor van 30 jaar geleden, en niet in de laatste plaats pastoor Casper Pikkemaat en Notenkraker Ben Donderwinkel. Mensen waren tot tranen toe geroerd. De dienst werd afgesloten met ‘Glorie Halleluja’, en een oorverdovend applaus.

Jong en oud
Het had niet beter gekund dan Roomse Herrie met een zegen te beginnen. Misschien wel de garantiezegel voor succes. De hele dag was één en al ‘Halleluja’. Ook City Lido puilde uit. Enkel uitgelaten mensen, jong en oud door elkaar. Het was prachtig om te zien dat de jongeren ook oudere bands wisten te waarderen, maar dat ook ouderen een band als Proper Outfit enorm wisten te waarderen. Dat vond ook Sander Esselink, van de organiserende Stichting Burenplicht. “Je wilt een programma samenstellen waarin echt vijftig jaar popgeschiedenis aan de orde komt en dat gebeurde. Ik moet zeggen dat Proper Outfit mij ook zeer verrast heeft. Het was gewoon ontzettend goed.”

Nummers uitwisselen
Muziek was de bindende factor op Roomse Herrie, maar de organisatie bleef in de aanloop naar het evenement maar benadrukken dat het toch vooral om een reünie moest gaan. Daar is men fenomenaal in geslaagd. Regelmatig spontane omhelzingen en kreten als; ‘Goh wat leuk, da’k ow weer zee. Ie heb oe good ehollene.” Er werd volop bijgepraat en nummers uitgewisseld. “Ik kwam nog een ex-vriendje tegen die midden jaren tachtig op dezelfde dag als ik getrouwd bleek te zijn. Hij moest er om lachen en vertelde dat zijn contract echter inmiddels al wel weer ontbonden was. Dat van mij ook zei ik. We moesten er beiden om lachen,” vertelt een vrouw.

Ook muzikanten genoten intens van de reünie. Allen traden pro-deo op, maar werden flink in de watten gelegd in de nabijgelegen zaal De Pauw. Het ontbrak hen aan niets en men genoot evenzoveel van ontmoetingen. Sinds jaren veelal. Zo ook Alan Gascoigne en Ferdi Jolij die enkele jaren samenspeelden in Normaal en weer eens bijpraten. En dezelfde Ferdi Jolij met broer Fons en zus Maria, beiden in Jolly Good Company, dit keer ter gelegenheid van optreden op het zelfde podium. Er worden volop foto’s gemaakt met mobieltjes. Ook Jan Ottink, tegenwoordig van de Jan Ottinkband, geniet en haalt met zijn voormalig geluidsman Walter Nienhuis herinneringen op aan vroeger. Hij heeft er zojuist een optreden met Maituna op zitten. “Ik kom oorspronkelijk uit Rietmolen. Je ging als protestant dan naar Haaksbergen naar school, en als katholiek naar Groenlo, dus mos ik elken dag vieftien kilometer op ’t fietsken noar Grolle, vandoar dat ik op ’t Marianum zat.”

De muzikanten die optraden hebben in vele gevallen meer dan een half jaar gerepeteerd met elkaar, om maar goed voor de dag te komen. Jan te Brinke van The Strings doet het goed dat de jongelui hun muziek ook weet te waarderen. “Dat is prachtig um te zeen. Ik bun dankboar dat ik hier mocht spöllen.”

De dag kende eigenlijk enkel hoogtepunten, al werd er door velen enorm uitgekeken naar de optredens van SSST en De Gracht. Beiden maakten hun verwachtingen meer dan waar. SSST had voor de gelegenheid zelfs 100 t-shirts laten drukken, ten bate van de Filippijnen. De Gracht liet horen waarom men weer bij elkaar is en men aan een nieuwe cd werkt; Het is nog steeds eigentijds en er staat gewoon een geweldige band. Afsluiter was KGB-band, in 4 settings. Een waardige afsluiter. De band zorgde nog voor een kippenvelmomentje door stil te staan bij enkele overleden leden, maar ook bij Jan Manschot, die ernstig ziek is. Voor hem klonk een massaal ‘hart-onder-de-riem-applaus.’ Een slikmomentje. Daarna gewoon weer knallen, zoals het hoort en mag.