Filter of zoeken:

Type: (slechts één selectie mogelijk)

Muziek Locaties Overige

Decenia: (twee selecties mogelijk)

'40 - '49 '50 - '59 '60 - '69 '70 - '79 '80 - '89 '90 - '99 '00 - '09 '10 - '19

Genre: (twee selecties mogelijk)

Country Dance Dialect Drive-in Funk Jazz Klassiek Levenslied Metal Overige Pop Reggae Rock Urban

Plaatsnaam: (maximaal één selectie mogelijk)

Groenlo Harreveld Lichtenvoorde Lievelde Marienvelde Vragender Zieuwent
Gefilterd: 0 van 0 items

Zoeken:

Puddingh

Type: Band Genre: Rock

OPGERICHT: 1969OPGEHEVEN: 1974

BEZETTING:
Ferdi Joly
Frans Meulenbeek
Theo te Brinke
Leo Hoenderboom
Gitaar
Gitaar
Bas
Drums
LATERE LEDEN:
Maria Joly
J.P. Arnold
Jan Kolkman
Bennie Jolink
Zang
Gitaar
Gitaar
Zang

BIOGRAFIE

Over Puddingh is eigenlijk wel een heel boek te schrijven. De Flower Power beleeft zijn hoogtijdagen in het oprichtingsjaar. De band speelt in die tijd al landelijk(!) en de Puddinghgeschiedenis wemelt van hoogtepunten, incidenten en anekdotes. Na een session in het Pickgebouw aan de Patronaatstraat wordt Puddingh geboren. De groep is meteen al fanatiek bezig met eigen werk. Daarnaast worden nummers gespeeld van Cream, Lovin’ Spoonful, John Mayall en Led Zeppelin, maar ook minder heavy werk als Take Five in ellenlange uitvoeringen en de overbekende hit Summertime sieren het Puddingh menu.

Opgetreden wordt er nauwelijks in die startfase. De repetitieruimte is echter wel constant bemand. Die bevindt zich in een gebouw achter de Zieuwentse kerk. Dat kost de pastoor van Zieuwent bijna zijn leven als hij de Puddingh-lawaaimakers waarschuwt, dat het Lof gaat beginnen, daarbij door het raam leunend en dan ternauwernood ontsnapt aan een enorme vallende plank, die als afdekking voor het raam dienst doet. Ook het oude tuinhuisje van kwekerij Kruip blijkt een inspiratievolle oefenruimte. Groot succes wordt geboekt bij het eerste echte optreden in beatclub Gloria aan de Aaltenseweg.  “Puddingh had in het begin steeds ondersteuning van de lichtshow van Hans Mellendijk uit Varsseveld. Hans had een voor die tijd al vrij experimentele theatergroep: De Bedrukte Moeder Gods Van Varsseveld, die ook werkte met voor die tijd revolutionaire attributen waaronder een vloeistofprojectie-apparaat-dinges. De inkt en zeepsop tussen twee dia’s werden warm door de projektielamp en dat gaf letterlijk een spetterend effect op het toneel. Ook werkte Hans met een stroboscoop, een stofzuiger met schijnwerper en een schijf die met een rotgang voor die lamp langskwam en een schokkend effect gaf. Neem daarbij een toongenerator die weer op dat licht reageerde, de soldeerbout die de hele avond heet klaar lag en je weet ongeveer hoe zo’n avondje Puddingh en theatergroep er uit zag.” Snel volgen aanvragen uit de hele regio. Frans Meulenbeek houdt het echter al snel voor gezien en in zijn plaats komt zangeres Maria Joly, de zus van gitarist Ferdi. Met haar komst verandert het geluid en het repertoire van Puddingh. Uiteraard komen nummers van Jefferson Airplane, ook met zangeres, op de lijst. Broer en zus Joly zingen samen veel eigen werk dat de bandcomponisten Ferdi en Theo met regelmaat afleveren. De titels van die songs geven een mooi tijdsbeeld: Down and want to get high, The ballad of John en Merry, Join the army, The Devil en de dissonant en You’re my little girl. Puddingh wint al snel een talentenjacht. De hoofdprijs is een demo-opname in een studio, maar ook bij de RONO, de Regionale Omroep Noord en Oost mogen opnames worden gemaakt. De platenmaatschappij van Johnny Hoes vindt de Puddingh-smaak niet commercieel genoeg. Dus wordt de plaat niet gemaakt! Van alle managers houden Herman Olkotte en Rein Muntinga het nog het langste vol. Zij bezorgen Puddingh werk in heel Nederland. Soms zelfs twee keer op een avond! Met een afgeladen busje vertrekt de groep meestal op vrijdag richting Enschede. Daar wordt dan gespeeld en meteen daarna koers gezet naar bijvoorbeeld Alphen aan de Rijn voor zaterdag om dan op zondag weer in Oldenzaal een show te geven. Theo te Brinke is de enige die een rijbewijs heeft en hij moet uren sturen en het gebeurt zelfs dat chauffeur Theo bij Beek/Bergh op de autobaan midden in de nacht de afslag Beek mist en dat de band met een volle bus voor de Duitse grens staat. Gelukkig is er een stuk vangrail uit en kunnen ze daar draaien en dan via Monferland terug. (De A18 was er toen nog niet). Maandagochtend vroeg zijn ‘de Puddinghkjes’ dan weer terug in de Achterhoek. De portemonnee geeft dan meestal min tien gulden aan, omdat alle verdiensten zijn opgegaan aan eten, drank en slaapplaatsen. De bandleden en begeleiders worden op maandagochtend aan de poort van hun werk afgezet, omdat ze weer om 7.30 uur moeten beginnen. Ondertussen komt een Engelsman met de artistieke naam J.P. Arnold met zijn slaggitaar even de band versterken. Hij houdt het niet lang vol. Hij heeft geen zin om in een volgepropt busje, hangend tussen de apparatuur urenlang te reizen. J.P was het in Engeland wel beter gewend en ‘goodbye lads’ was al snel zijn laatste tekstbijdrage. Werk is er genoeg, vooral in Limburg. Gitarist Jan Kolkman springt in het gat dat J.P. Arnold achterlaat. Er wordt een mini-tour op touw gezet. Door Limburg en dan via België naar eindbestemming Luxemburg. Veel fans willen mee en dat moest kunnen. De tourkaravaan bestaat uit twee busjes en nog een auto. Het wordt een avontuurlijke tocht met veel incidenten. Aan de grens problemen met de ‘inklaring’ van de installatie, alles wordt op kop gezet, onderweg wordt geslapen in leegstaande panden. Het is immers hoogseizoen en alle hotels zijn volgeboekt. Uiteindelijk wordt er in Luxemburg opgetreden op een festival. Ook Focus zou daar spelen. Het wordt een enorme flop. Focus komt niet opdagen en de bezoekers eisen hun geld terug. Veel trammelant, maar desondanks krijgt Puddingh haar gage. De bands die ná hen spelen kunnen achteraf naar hun centen fluiten. De organisatie is, zoals zo vaak, met de buit verdwenen. Na deze Luxemburg-tour valt de groep langzaam maar zeker uiteen. Ferdi en Theo gaan spelen in dansorkesten en ook Jan Kolkman duikt in die lucratievere business. Ferdi en Theo gaan naar Tukkerland en spelen in de Top 40 band Goldfinger. Een band die van intriges en bedrog aan elkaar hangt en dat kan dus niet lang standhouden. Veel optredens in Duitsland en een organist die alleen maar kan spelen als hij zes cola-cognacs achter de kiezen heeft. Dat betekent dus kappen met die handel! Na een kort avontuur in ‘For sale’, ook in Tukkerland, kappen ze er beide weer mee. Na een reünie op Theo’s bruiloft wordt besloten het toch maar wéér eens te proberen. In Enschede wordt op een grote manifestatie gespeeld met nota bene Ben Jolink als zanger! Uit die periode dateert ook het grensincident bij Winterswijk. Puddingh is op weg naar de Duitse partnergemeente Bütchen. De groep wordt voor een hasjcontrole bijna drie uren opgehouden aan de grens. “Die controle aan de grens was er omdat we iemand mee hadden genomen, die kort daarvoor veroordeeld was wegens drugsbezit. En zodoende bekend aan de grens.” Alles in de bus wordt overhoop gehaald en gedemonteerd. Resultaat: veel te late aankomst in Duitsland en heel laat optreden.  Ferdi: ”Maar je moet ook Berry Hogenkamp erin zetten en leuk is misschien wel dat Theo te Brinke een basgitaar kocht en die afbetaalde met 5 gulden per maand! En Frans Meulenbeek zat er niet vanaf het begin bij. Die kwam later nadat hij ons een keer had gehoord met de kermis. Die oefenruimte naast de kerk werd niet constant bemand, dat was eigenlijk meer aan de orde in de Schoppe. Daar bleven ook wel mensen slapen. We waren een behoorlijk vrijgevochten groepje mensen, ook zij die zich met ons bezighielden. Ook de roadcrew, waarvan sommigen later bij Normaal ook weer terugkwamen. O ja ook ruzies onderweg, meningsverschillen over de route waarbij Theo te Brinke op een gegeven moment in het buitenland eigenwijs met zijn bus de andere kant opreed ons in een slappe lachstuip achterlatend.” Het allerlaatste Puddingh optreden vindt in Aalten plaats op Paaspop in een grote tent met Kayak en Livin’ Blues. Jolink heeft dan de band alweer verlaten. Hij heeft andere muzikale ambities. Gebrek aan goed management speelt ook een rol. Puddingh repeteert lange tijd in de Zieuwentse Schoppe bij ‘Prins Johan’. Affiches daar getuigen nog van een roemrucht Puddingh-verleden. Er komt een einde aan een legendarische Achterhoekse groep die kennelijk zijn tijd te ver vooruit was.

FOTO'S

OPTREDENS

Reunie popgroepen
(Lichtenvoorde)
Reunie popgroepen
Het is Kerstmis 1978 als ik word benaderd door Theo te Brinke. Die loopt al een tijdje rond met het idee om een reünie voor oud-Lichtenvoordse popgroepen, helpers en managers te organiseren. Volgens Theo is er wel belangstelling voor zoiets onder de popmuzikanten. Hij ziet echter geen mogelijkheid om dit in z’n eentje te organiseren, vandaar het verzoek aan mij om hem hier bij te helpen. Volgens Theo hebben wij (de Groepengroep) de ervaring en de middelen om een reünie te organiseren. Ik leg dit voor aan de overige leden van de Groepengroep, Roland Bonsen, André te Molder, Ferdinand Hulshof, Gerard Hillen, Guido Wolters en Eric Doppen en die zien het wel zitten.

MEER INFORMATIE?

Heeft u meer informatie en/of beeld- of geluidsbestanden van dit artikel? Stuur uw informatie dan naar poparchief@roomseherrie.nl. Gelieve duidelijk te vermelden welk artikel het betreft.

GERELATEERD: