BIOGRAFIE

DJ, of deejay zoals het ook wel eens wordt geschreven, is een afkorting van het Engelse ‘diskjockey’; letterlijk vertaald ‘schijvenberijder’. Van origine is een dj iemand die plaatjes draait op de radio en deze aan- en afkondigt. Sinds de jaren ‘70 zag je echter ook steeds meer dj’s in uitgaansgelegenheden. In eerste instantie deden zij niet veel meer dan wat ze op de radio ook deden: een plaatje en een aan- of afkondiging. De ‘discomuziek’ bracht hier echter verandering in. Deze stijl leende zich met zijn simpele en veelal gelijke ritmepatronen namelijk uitstekend om naadloos te worden ‘doorgemixt’. DJ’s maakten daarvoor gebruik van platenspelers met een zogenaamde ‘pitch control’, waarmee de platen langzamer en sneller gezet konden worden, om ze in elkaar te laten overlopen. De disco is inmiddels via allerlei tussenstations in tal van muziekstromingen uitgevloeid, waarvan hip hop en house de twee grootste zijn. Bij hip hop wordt door middel van scratchen, het heen en weer bewegen van de plaat onder de naald om zodoende allerlei bijzondere effecten te creëren, de draaitafel ook als instrument gebruikt. In de house wordt de draaitafel nog voornamelijk gebruikt om platen aan elkaar te rijgen. Door middel van een op- en afbouw in de snelheid en intensiteit van de platen wordt het publiek door de dj steeds weer naar een nieuw muzikaal hoogtepunt gebracht. De house-dj ‘praat’ dus niet via de microfoon, maar via de muziek die hij draait.  In Oost Gelre is Groenlo met zijn discotheken CityLido, PamPam, De Pauw en Grollywood van groot belang geweest voor dj’s. Namen als Theo ‘Teetje’ Kuiper, Rob Dammers, Jack Martin, Jaap Lunenburg en Harold Blanken en nog vele anderen waren elk weekend in het Grolse uitgaansleven te vinden. Zij zorgden er mede voor dat Groenlo vanaf de jaren ‘80/’90 door heel Nederland bekend werd onder de geuzentitel Las Vegas van de Achterhoek.  Met de laatste, Harold Blanken, ben ik zelf opgegroeid. Harold heeft begin jaren ’90 de Pauw laten floreren. Mixtechnisch stelde het allemaal niet zoveel voor en wanneer hij op een avond iets teveel aan het bier had geroken was het misschien soms zelfs slecht te noemen, maar supergoed draaien was ook niet zijn doel. De mensen vermaken des te meer. Harold was een entertainer pur sang en wist met zijn enorme charisma en flair week na week de hut tot de nok toe te vullen.  In de ‘80- en ‘90-er jaren schoten ook de piratenzenders als paddenstoelen uit de grond. Met klinkende namen als Goof Radio van Sjaak van Poelje, Bakema Radio van Henny Huijskes, G.O.S. radio van Ronny Froeling, Radio Regionaal van Jos Veerkamp en zelf had ik Radio Hollywood en Casablanca. Er werd voornamelijk Nederlandstalig gedraaid en natuurlijk konden mensen bellen voor een verzoekje, of een rapportje, een verslag hoe hard de zender binnenkwam in een bepaalde plaats. Door de illegaliteit van de zenders, was het een spannende en romantische periode. Een beetje ‘politie en boef’. Af en toe werd er een boefje gepakt en kon ie zijn gesoldeerde spulletjes inleveren, om een week later met een nog grotere zender weer ‘aan de band’ te zijn.  Inmiddels was ik ook al een paar jaar voorzichtig inzetbaar als dj op feestjes voor school, familie en vrienden en in 1995 begon het echte werk bij het CityLido. Lido Disco werd ‘mijn zaaltje’. Als radio en Top 40 dj legde ik mij steeds meer toe op mixtechnieken en dansmuziek. Ik draaide met vinyl en aangezien platen in de buurt niet te krijgen waren reed ik elke vrijdag naar Zwolle, Arnhem of Amsterdam om de nieuwste juweeltjes te bemachtigen. Zaterdagsmiddags kon ik bij CityLido terecht en oefende ik me week in, week uit een slag in de rondte om platen gelijk te krijgen en overgangen naadloos te maken. En dan ’s avonds voor het ‘echie’. Omdat iedereen me toch al bij mijn achternaam aansprak, maakte ik daar met een kleine twist ook maar mijn DJ-naam van. Voortaan ging ik als DJ Lammerz door het leven. Lido Disco veranderde langzamerhand naar een volwaardige club, waar elk weekend danceliefhebbers van heinde en verre op af kwamen. Er hing een magische sfeer in het zaaltje. Elke week weer een kick. In samenwerking met CityLido zijn we ook grotere feesten gaan organiseren, waarvoor ik de dj-boekingen en programmering deed met mijn in die tijd opgerichte bedrijf Steam Entertainment. De feesten werden Journey to Heaven genoemd en later Dance Planet en Groove is in the Heart. Ook organiseerde ik in Enschede verschillende Club Xite feesten. Hierdoor kwam ik veel in contact met andere dj’s en ik leerde steeds meer mensen kennen. In de jaren die volgden kwam ik steeds verder. In Nederland stond ik op allerlei plekken, maar ook in het buitenland. Met mijn koffer vol platen vloog ik naar Duitsland, Frankrijk, Spanje en zelfs Israël. Ook stond ik op het podium samen met dj-helden als Armin van Buuren, Marco V, Phats & Small, Erick E, Jean, Rank 1 etc. Voor een niet-producerende onbekende Achterhoekse dj absoluut leuk om allemaal mee te maken.  Helaas verharde in het nieuwe millenium de dansmuziek. Er kwam een stortvloed van in mijn ogen ongepassioneerde, slecht geproduceerde rommel op de markt, die tot mijn verbazing ook nog eens bleek te scoren. Omdat ik niet meer de kwaliteitsmuziek kon draaien die ik graag wilde draaien, heb ik in 2003 besloten om er een punt achter te zetten. Eén van de moeilijkste beslissingen in mijn dj-carrière. Ik stopte met DJ Lammerz, en ik stopte bij City Lido. Eén van mijn opvolgers bij Lido was DJ Milo. Een Lichtenvoordenaar met een enorme goede mixtechniek die momenteel in Groenlo woont. Hij draaide een stuk steviger, maar wel met dezelfde bevlogenheid. Onbekend was hij ook niet, want Hot Radio zond destijds elke week mixen van hem uit en zijn kermisoptredens bij de Zaak in Lichtenvoorde zijn een begrip geworden. Milo produceert ook zelf muziek en het nummer ‘Rush’ dat hij samen met de Duitse CJ Stone maakte haalde zelfs de Top 40. Milo heeft een grote contactenkring onder Duitse dj’s en platenlabels en timmert ook in Nederland nog steeds onverminderd hard aan de weg. Na mijn afscheid bij Lido besloot ik het helemaal over een andere boeg te gooien en muziek te draaien met meer groove, ‘echte’ instrumenten en een tikkie relaxtere basis. Groove, Club, House, Latin etc. Dit deed ik onder de naam DJ Maxim en ik draaide voornamelijk in de Level in Arnhem en Havana’s in Utrecht. Hoewel deze stijl in het westen van het land uitermate populair was, wilde het in het Oosten, onder invloed van de stevigere Duitse sound maar niet echt van de grond komen. Het was nog te vroeg. Ondertussen nam Steam Entertainment een enorme run. Tientallen dj’s, waaronder ook bekende namen als 3fm-ers Paul Rabbering en Sander de Heer, sloten zich bij Steam aan en ook voor BNN produceerden we een roadshow. Door de drukte bij Steam ben ik nagenoeg gestopt met draaien. Omdat ik het zo ontzettend leuk vind doe ik heel af en toe nog wel eens wat classics en top 40-dingen voor vrienden en bekenden, maar dat is het dan ook. Daarbij ben ik onlangs ook na 6 jaar afwezigheid weer op de radio begonnen. Je zou dus kunnen zeggen dat de cirkel rond is, ha ha. Kwestie van doordraaien.”