Filter of zoeken:

Type: (slechts één selectie mogelijk)

Muziek Locaties Overige

Decenia: (twee selecties mogelijk)

'40 - '49 '50 - '59 '60 - '69 '70 - '79 '80 - '89 '90 - '99 '00 - '09 '10 - '19

Genre: (twee selecties mogelijk)

Country Dance Dialect Drive-in Funk Jazz Klassiek Levenslied Metal Overige Pop Reggae Rock Urban

Plaatsnaam: (maximaal één selectie mogelijk)

Groenlo Harreveld Lichtenvoorde Lievelde Marienvelde Vragender Zieuwent
Gefilterd: 0 van 0 items

Zoeken:

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

2002 - 2006: Helden uit de jaren '70

Arrow Rock

Type: Evenement Plaats: Lichtenvoorde

OMSCHRIJVING

‘Paradise by the dashboardlight’ riep in 1979 alleen maar vragen op. Als Meatloaf decennia later op de bühne staat in Lichtenvoorde, zijn de antwoorden bij het publiek bekend. De liefdes van toen zijn in het gunstigste geval echtgenoten van nu. Vaker zijn het verloren en vergeten romances uit een ander leven. Wat rest is de smaak van de herinnering die, hoe zoet of bitter ook, zeven minuten lang komt bovendrijven. Tienduizenden rockers, uit alle hoeken van het land, reizen in 2002 voor het eerst af naar de Besselinkschans voor hun eigen sentimental journey. Weten ze inmiddels wat liefde is als Lou Gramm (zanger van Foreigner) de wereldhit ‘I wanna know what love is’ ten gehore brengt? Of zingen ze nog steeds uit volle borst: “In my life there’s been heartache and pain?” Voor de ene bezoeker is het ‘een flashback naar het verleden’, de ander voelt zich ‘weer even zestien’. Iedereen vindt hier iets van zichzelf terug. Soms is het een jeugddroom, die met terugwerkende kracht wordt waargemaakt, als de rockheld uit je tienerjaren in de 21ste eeuw alsnog die handtekening zet op de grijsgedraaide langspeelplaat uit 1975. Het gebeurt hier!

“Sommige mensen barstten echt in tranen uit”, zegt Joost Carlier over Arrow Rock. Het is volgens hem de sterke reüniefunctie die bezoekers trekt. “De mensen zeggen: het voelt als thuiskomen. De doelgroep heeft vaak tien, vijftien jaar op de bank gezeten, omdat er niks voor ze was. Opeens worden al die bands van vroeger geprogrammeerd. Mensen die vroeger concerten bezochten komen elkaar weer tegen.” De namen zijn wat verbleekt, beseft Carlier. Maar de kracht van het heden ligt nu eenmaal in de successen van het verleden. “Als we de namen die we in Lichtenvoorde hebben gehad de afgelopen jaren twintig jaar eerder bij elkaar hadden gehad, dan hadden we meer dan een half miljoen mensen op de been gekregen.” Voor de bands zelf betekent het dat er ook op de weg terug nog eer te behalen valt. Een van de bands die op het allereerste Arrow Rock Festival stond was Uriah Heep. Louis Rentrop, voorzitter van de fanclub, sprak later in het blad Aktueel in superlatieven over dat optreden in de Besselinkschans. “Het succes van die dag zal nooit worden geëvenaard. Dat was super. Uriah Heep speelt normaal voor 500 man en in Lichtenvoorde stond 25.000 man mee te zingen. Super, al die helden uit de jaren zeventig.” 

Met de 35.000 die er nu op het grote festivalterrein terecht kunnen, heeft Carlier samen met mede-organisator Mojo Concerts, de grootste concertpromotor van Nederland, geen klagen. Nostalgie verkoopt. In spijkerbroek en leren jas vindt de oude rocker zijn weg naar Lichtenvoorde. Een paar jaar ouder en wat wijzer, de wilde haren letterlijk en figuurlijk kwijtgeraakt. Het maakt de sfeer familiair, intens en vertrouwd. Wilde taferelen, zoals eerder bij het Oerkrachtfestival, vind je niet bij Arrow. “Dat imago hebben we helemaal van ons afgeschud.” De bezoeker van Arrow schudt na afloop netjes de hand en bedankt vriendelijk voor het mooie festival. 

Als de mond- en klauwzeercrisis niet was uitgebroken, dan was Lichtenvoorde in 2002 thuisbasis geworden van het, inmiddels ter ziele gegane, metalfestival Dynamo Open Air. Nu is er Arrow. Op radio en televisie flitsen de spotjes voorbij: kom naar Lichtenvoorde, kom naar Arrow Rock! 

En als organisator Joost Carlier ergens trots op is, dan is het op Arrow Rock. Niet alleen omdat het een fantastisch festival is, ook omdat het iets is waar de Achterhoeker trots op moet zijn. “Artiesten kennen de weg naar Lichtenvoorde, het staat op de kaart in evenementenland. De zanger van Status Quo, die inmiddels al een aantal keren heeft opgetreden op De Schans, vindt het hier geweldig. Het is belangrijk dat we in deze regio meedoen als het om evenementen gaat. En dat het hier heel uitstekend kan, hebben we wel laten zien. In de Achterhoek kunnen we meer dan jam maken en boerengolf spelen. Dat moeten we ook uitstralen.” Het festival is onlosmakelijk verbonden met Lichtenvoorde, maar heeft een landelijke uitstraling. Toch is het een festival dat helemaal past in de omgeving. “Je zou hier wel een dance-evenement kunnen organiseren, het terrein is prima. Maar dan zou er veel minder draagvlak voor zijn”, denkt Maarten Knox, vanaf 1997 locatieleider op de Besselinkschans voor Loc7000. “Het is ook bekend dat er verhoudingsgewijs veel mensen uit de streek naar dit festival komen.” Knox en Carlier benadrukken hoe ze het getroffen hebben. Met de MACL, de Motor en Autoclub Lichtenvoorde, die zeer coöperatief is. Met de gemeente Lichtenvoorde, die zich toch heel wat op de hals heeft gehaald met het binnenhalen van de festivals. “Ik kan die samenwerking niet anders omschrijven dan bijzonder prettig. Inmiddels kennen we elkaar al een aantal jaren, dat maakt de onderlinge band alleen maar beter. Met de crossclub, de boeren in de omgeving die hun grond ter beschikking stellen, de vrijwilligers, de gemeente. Het draagvlak is groot hier. Ik geloof zelfs dat we nog nooit een bezwaarschrift hebben binnengekregen en dat mag je toch echt uniek noemen”, zegt Knox. 

Op het gemeentehuis vinden ze spreken zilver, maar zwijgen goud. “Wat kunnen we eraan toevoegen? We doen gewoon ons werk, verlenen de vergunning en kijken wat we als gemeente kunnen doen. Daar zijn we onafhankelijk en neutraal in”, zegt de woordvoerder namens burgemeester Henk Heijman. Lichtenvoorde is ondertussen uitgegroeid tot een echte Rockcity. Wie niet van bloemencorso’s houdt, weet nu ook waar de Keistad ligt. Knox denkt dat Arrow Rock gaat uitgroeien tot een van Neerlands festivalklassiekers. “Het is nog te vroeg om het te vergelijken met iets als Pinkpop dat er al dertig edities op heeft zitten, maar het heeft zeker de potentie.” Met het oog op de jarenlange relatie die Arrow Rock en Lichtenvoorde nog voor ogen hebben zou Knox wel graag wat willen investeren in en om het terrein. Stroom, water, een goede riolering en de infrastructuur naar het terrein toe. Met asfaltering zou Knox ook genoegen nemen. Aan de Lichtenvoordse horizon gloort iets moois, iets blijvends, denkt ook Joost Carlier. En het heet Arrow Rock. “Het is vooral zaak dat de programmering goed blijft. Daar valt of staat een festival mee.” De aantrekkingskracht van het verleden zal niet uitsterven, heimwee naar de jeugd evenmin. Goud van oud is een bron die nooit opdroogt. Dus dat zal wel goed zitten. Als het sterrendom op z’n retour is, blijft er altijd een podium in de Achterhoek”. 

Joost weet dan nog niet dat Arrow Rock op De Schans in Lichtenvoorde 2007 niet zal halen! De polder wint het van De Achterhoek. Biddinghuizen wint het van Lichtenvoorde en getuige de reacties in het gastenboek op de Arrow Rock-site baalt niet alleen Lichtenvoorde hier van…

VIDEO'S

FOTO'S

AFFICHES

Locatie (Google Maps)

PROGRAMMERING

De onderstaande bands en artiesten uit de gemeente Oost-Gelre hebben gespeeld op dit evenement

MEER INFORMATIE?

Heeft u meer informatie en/of beeld- of geluidsbestanden van dit artikel? Stuur uw informatie dan naar poparchief@roomseherrie.nl. Gelieve duidelijk te vermelden welk artikel het betreft.

GERELATEERD: